Dekalog wynikający z manifestu zwinnego wytwarzania produktów

Podejście zwinne do zarządzania projektem to prostota, ograniczenie niepotrzebnej dokumentacji oraz nieustanne angażowanie w rozwój projektu, zarówno na poziomie klienta, jak i zespołu projektowego. To ponadto samozarządzanie i samoorganizacja, ale i wielofunkcyjność, w efekcie których zapewniony zostaje obrót informacją o postępach w stosunku do krótkoterminowych celów.

Pomimo upływu kilkunastu lat od opublikowania Agile Manifesto, nadal nie wszyscy zdają sobie sprawę, że zwinność nie oznacza braku reguł. U podstaw skuteczności takiej metody zarządzania, leży rygorystyczne wymaganie używania pewnych zasad, tzw. pryncypiów, które bezwzględnie muszą być stosowane. Każda metodyka zwinna ma zestaw pryncypiów, jednak wszystkie odwołują się do wspólnego zbioru zasad powiązanych z Manifestem.

1. Klient – Deklaracje, że klient jest najważniejszy słychać od dawna. Po czym jednak klient pozna, że jest najważniejszy, jeżeli same deklaracje mu nie wystarczają? Sytuacja może zmienić się istotnie, jeśli stwierdzenie „klient jest najważniejszy” zastąpimy stwierdzeniem „najważniejsze jest zadowolenie klienta”, ponieważ wskazujemy w ten sposób metodę weryfikacji naszych deklaracji.

2. Zmiany – Najistotniejszą różnicą pomiędzy podejściem tradycyjnym a zwinnym jest psychiczne podejście do zmiany – zamiast wroga i czynnika hamującego, w podejściu zwinnym zmiany są chętnie widziane, jako czynnik pozwalający na uzyskanie przewagi konkurencyjnej – i to jest punkt widzenia wysoko ceniony przez ludzi biznesu.

3. Cykle produkcyjne – Zadowolenie klienta łatwiej uzyskać, a wartość dodaną zmian prościej wykazać, kiedy działający produkt pokazuje się stosunkowo często, umożliwiając ocenę nie tylko postępów, ale przede wszystkim sensowności wcześniej sformułowanych wymagań i pomysłów.

4. Współpraca z biznesem – Podejście zwinne jako warunek konieczny sukcesu projektu, i jako jedno z fundamentalnych zasad określa codzienną współpracę pomiędzy ludźmi biznesu i wytwórcami.

5. Ludzie – Zmotywowany zespół jest gwarancją sukcesu projektu. Dodatkowym czynnikiem wpływającym na wzrost motywacji jest działalność tzw. servant leadera – służebnego lidera, którego podstawowym zadaniem jest zapewnienie uczestnikom projektu środowiska oraz wsparcia, którego potrzebują, a ponadto także okazywanie zaufania, że chcą i potrafią wykonać swoją pracę.

6. Komunikacja – Podejście zwinne, preferując pracę zespołową i narzędzia typu „low-tech, high-touch”, wymusza intensywną komunikację bezpośrednią między członkami zespołu projektowego, uznając ją za najbardziej efektywną metodę komunikacji.

7. Postępy – Podejście zwinne uczyniło z demonstrowania działającego produktu podstawową i najważniejszą miarę postępów oraz produktywność – Zaprojektowane pod tym kątem procesy zwinne tworzą środowisko do równomiernego tempa powstawania produktów, natomiast stworzenie warunków do utrzymywania równomiernego tempa prac powinno być wspierane przez wszystkich interesariuszy projektu – sponsora, klienta, wytwórców, użytkowników itd.

8. Jakość i zwinność – Zastosowanie podejścia zwinnego w projektach to umożliwienie zespołowi ciągłego skupienia na technicznej doskonałości i dobrym zaprojektowaniu produktów, służąc satysfakcji klientów i przyszłemu rozwojowi biznesu. Wspominana wcześniej Prostota – W języku podejścia zwinnego, to sztuka maksymalizacji pracy niewykonanej, której intencją jest poświęcenie czasu, pracy i innych środków tylko na najbardziej przydatne funkcje produktu.

9. Zespół – Twórcy i sygnatariusze Agile Manifesto uczynili z działalności zespołowej podstawę skutecznej działalności, twierdząc, że najlepsze architektury, wymagania i projekty (design) powstają w samoorganizujących się zespołach.

10. Ciągłe doskonalenie – w którym podejście zwinne wymaga, aby w regularnych odstępach czasu zespół zastanawiał się, jak poprawić swoją efektywność, i dostosowywał lub zmieniał swoje zachowanie.

Marek Łubiarz jest menedżerem Obszaru Ład Projektowy w CTPartners, Grupa Infovide-Matrix.