Promocja
Jednym z częściej poruszanych ostatnio tematów w zakresie informatyki są kwestie sieciowe a konkretnie sieć zdefiniowana programowo (Software-Defined Networking – SDN). Istnieje jednak pewne niezrozumienie SDN wśród części organizacji, stąd też warto przyjrzeć się bliżej architekturze sieciowej, w której oprogramowanie jest na pierwszym planie.
Wielu analityków branżowych prognozuje szybki wzrost SDN. Prognoza IDC z 2014 roku dotycząca tego segmentu rynku zakładała wzrost o ok. 90% rocznie do roku 2018 (miał on wówczas osiągnąć wartość 8 mld USD). Najnowszy raport tej firmy zatytułowany “SDN Market to Gain Enterprise Headway, Driven by 3rd Platform and Cloud” z lutego br. mówi o wzroście na poziomie 53,9% w okresie 2014-2020( wartość segmentu SDN w 2020 jest natomiast szacowana na 12,5 mld USD).
The Open Networking Foundation (ONF) to organizacja związana z rozwojem oraz standaryzacją SDN. Według jej definicji SDN to architektura sieciowa, która charakteryzuje się dynamiką, łatwością zarządzania, jest efektywna kosztowo oraz elastyczna, co sprawia, że jest korzystnym rozwiązaniem dla dynamicznych aplikacji, które wymagają wysokiej przepustowość sieci.
Tradycyjne podejście w zakresie budowy i zarzadzania infrastrukturą sieciową zakłada, że aby zapewnić jej określone funkcjonalności należy zastosować odpowiednie urządzenia, które je spełnią np. switche, routery czy kontrolery ADC. Tym samym większość funkcji jest zaimplementowana w określnym sprzęcie.
Dziś organizacje są pod stałą presją, która zakłada że muszą one być bardziej elastyczne i wydajne, niż jest to możliwe przy tradycyjnym podejściu do sieci. Jednym ze źródeł tej presji jest szerokie wykorzystanie wirtualizacji serwerów w firmach. Technologia ta pozwala na bardzo szybkie i elastyczne przenoszenie wirtualnych maszyn pomiędzy serwerami. Niemniej jednak rekonfiguracja sieci tak, by wspierała maszyny wirtualne w nowej lokalizacji może już trwać znacznie dłużej. Niekiedy ciężko jest określić co znaczy zwinna sieć. Kluczowe w tym wypadku jest to, że tradycyjna sieć wolno ulega zmianie, jest ograniczona funkcjonalnie przez urządzenia tworzone przez poszczególnych producentów. Ponadto charakteryzuje się relatywnie wysokimi kosztami utrzymania (OPEX) i jest dość statyczna.
Kierunek oprogramowanie
Tradycyjna infrastruktura sieciowa jest dość mocno skoncentrowana na rozwiązaniach sprzętowych. Jednakże, od kilku lat adopcja wirtualnych urządzeń sieciowych i rosnące zainteresowanie centrum danych zdefiniowanych programowo (eng. software-defined data center – SDDC) prowadzi do coraz częstszego opierania funkcjonalność sieci na oprogramowaniu. I tak, jeszcze kilka lat temu stosowane urządzenia sieciowe, takie jak kontrolery optymalizacji sieci WAN czy też kontrolery ADC to były przede wszystkim rozwiązania sprzętowe. Tym samy funkcje takie jak szyfrowanie / deszyfrowanie, czy też ruch oparty na protokole TCP odbywa się w zaprojektowanym do tego celu rozwiązaniu sprzętowym. Konieczność podniesienia elastyczności organizacji powoduje, że obecnie coraz więcej firm korzysta z funkcji takich kontrolerów, dzięki oprogramowaniu działającym na serwerze lub maszynie wirtualnej.
Centrum danych zdefiniowane przez oprogramowanie może być rozumiane jako przeciwieństwo wcześniej opisanej tradycyjnej sieci. Jednym z kluczowych cech charakterystycznych takiego centrum danych jest to, że jego cała infrastruktura jest zwirtualizowana i dostarczana w postaci usługi. Ponadto zautomatyzowana kontrola aplikacji i usług w centrum danych jest zapewniona poprzez system zarządzania oparty na określonych politykach.
Jedną z cech charakterystycznych która wiąże się z nowym podejściem do wykorzystywanych technologii jest brak dostatecznej wiedzy na temat korzyści jakie można dzięki nim osiągnąć. „By móc skutecznie ocenić i zastosować w organizacji takie podejście jak np. SDN należy określić najważniejsze dla firmy korzyści i możliwości jakie można dzięki niemu osiągnąć. SDN może między innymi pomóc w: lepszym wykorzystaniu zasobów wirtualnych i sieciowych, łatwiejszym wdrażaniu i zwiększaniu skalowalności sieci, redukcji kosztów OPEX, ewolucji funkcjonalności sieci w oparciu o cykl rozwoju oprogramowania, zastosowaniu bardziej efektywnych zabezpieczeń czy w końcu redukcji złożoności infrastruktury” – mówi Wolfgang Mayer, szef firmy Citrix na Europę Wschodnią.
Co to oznacza?
Wcześniej przytoczone prognozy, to znak świadczący o tym, że rynek SDN z całą pewnością będzie się rozwijał. Jednak by architektura SDN była coraz częściej wykorzystywana w organizacjach i by wydobyć z niej maksimum korzyści część organizacji będzie musiała odpowiedzieć sobie na kilka trudnych pytań. By zapewnić skuteczną strategię zastosowania SDN, firmy powinny wprowadzić myślenie stawiające aplikacje na liście swoich priorytetów.
Choć może się to wydawać sprzeczne z intuicją by skupić się na aplikacjach podczas działań związanych z zastosowaniem technologii sieciowych, to jednak założenie, które stawia aplikacje na początku listy priorytetów pozwala organizacjom skupić się na najważniejszej funkcji sieci, jaką jest dostarczanie danych i zasobów do użytkowników końcowych.
Tradycyjnie, podstawą dostarczania aplikacji są sieci, które identyfikują aplikacje pracujące w systemie a także określają zmiany, jakie musiały w niej wystąpić, by dostosować ją do poszczególnych funkcji aplikacji. Dziś to równanie ulega odwróceniu: to aplikacje definiują sieć. Wraz ze wzrostem możliwości oprogramowania, aplikacje przejmują główną rolę w komunikowaniu, niejako informując czego potrzebują od infrastruktury sieciowej. „Gdy aplikacja ‘mówi’, że potrzebuje więcej miejsca, infrastruktura powinna być w stanie natychmiast na to zareagować” – dodaje przedstawiciel Citrix. SDN zapewnia odpowiednie możliwości, wymagane do ułatwienia tej zmiany ról. Zrozumienie przepływu informacji między aplikacjami i sieciami jedynie podkreśla, że SDN działa z korzyścią dla aplikacji a tym samym organizacji.
Istnieje tendencja w środowisku sieciowym, która nakazuje spojrzeć na pojawiające się nowe technologie poprzez pytanie: “Jak to wpisuje się w nasz, już istniejący ekosystem IT?”. SDN zmienia tradycyjne ramy myślenia o sieciach i informatyce. Podczas reorganizacji infrastruktury, aby zapewnić lepszy rozwój aplikacji, ich wdrożenie i dostarczanie, pytanie to również ulega zmianie. Aktualne staje się “Jak inne technologie będą współdziałały z nową architekturą?”. Wymiana poszczególnych elementów infrastruktury punkt po punkcie według listy nigdy nie jest dobrym pomysłem.
Przed realizacją SDN warto, by firma oceniła, która część infrastruktury spełnia jej wymagania a także jakie aktualizacje należy wprowadzić, by systemy bazowe mogły szybko reagować na zmiany spowodowane przez wdrożenie SDN.
Podejście ukierunkowane na aplikacje zachęca organizacje do głębokiej analizy posiadanych systemów i sprawdzenia, czy architektura SDN jest w stanie pomóc im w rozwiązaniu ewentualnych problemów z dostarczaniem aplikacji. Pozwala również określić jak firma jest w stanie wykorzystać tę architekturę do rozwiązania innych problemów. Dziś tempo, w jakim aplikacje są rozwijane i wdrażane pozwala IT stać się znaczącym elementem biznesu.
Dla decydentów IT rozważających wdrożenie architektury SDN, administratorzy sieci powinni być jedną z najistotniejszych grup, którą należy zaangażować w konsultację i proces decyzyjny by ustalić, czy wdrożenie SDN jest właściwym rozwiązaniem dla organizacji. Jednocześnie należy dążyć do zaangażowania w ten proces deweloperów. To oni są odpowiedzialni za projektowanie aplikacji i tempo, w jakim się to dzieje. Z kolei aplikacje to siła napędowa wszelkich zmian sieciowych.
Podsumowanie
Postęp w obszarze wirtualizacji firmowych środowisk komputerowych spowodował, że na sieć spadła realizacja założeń firmowego cloud computingu. Dynamiczny charakter usług świadczonych w chmurze wymaga nowego poziomu elastyczności i skalowalności, który często wykracza poza możliwości dzisiejszych centrów przetwarzania danych. Zmiana zakładająca przejście do SDN obejmuje programowalność i elastyczność sieci, umożliwiając jej tym samym sprostanie potrzebom i wymaganiom współczesnego biznesu.
